Fotografujemy szlaki gwiazd
Kręcimy "wirówkę"
Wielu adeptów astrofotografii krajobrazowej zaczyna swoją przygodę z tym niezwykłym hobby właśnie od rejestrowania szlaków gwiazd, popularnie zwanych "startrails" lub bardziej swojsko - "wirówkami". Osobiście uważam, iż jest to bardzo dobra droga na początek (i nie tylko oczywiście) z kilku powodów.
Po pierwsze, aby fotografować szlaki gwiazd nie potrzebujemy zbyt wyszukanego sprzętu, typu głowica paralaktyczna do prowadzenia za gwiazdami, czy super jasny obiektyw stałoogniskowy. Dobre efekty jesteśmy w stanie uzyskać nawet podstawowymi obiektywami kitowymi dołączonymi do zestawu z naszą lustrzanką lub bezlusterkowcem. Ponadto, technika wykonania tego typu zdjęcia jest na tyle prosta, iż szybko ją opanujesz. Po przeczytaniu tego artykułu bez trudu wykonasz swoją pierwszą "wirówkę", którą będziesz mógł pochwalić się przed znajomymi. Zatem, zaczynajmy :-)
Niezbędny sprzęt
Tak jak wspomniałem, spokojnie możesz zacząć od podstawowej lustrzanki z matrycą APS-C i obiektywu kitowego. Niemniej, jeśli poważnie myślisz o fotografii nocnej, weź pod uwagę poniższy zestaw (lub podobny):
kluczem do sukcesu jest jasny obiektyw szerokokątny, najczęściej 14mm lub 24mm (rzadziej dłuższe ogniskowe, choć warto poeksperymentować). Osobiście zazwyczaj korzystam z Samyanga 2.8/14mm lub Samyanga 1.4/24mm. Jeśli dysponujesz uniwersalnym obiektywem, typu 24-70 (dla pełnej klatki) ze światłem f/2.8 to też jest bardzo dobra opcja. Polecam m.in. Sigmę A 24-70 f/2.8.
aparat pełnoklatkowy np. Nikon D750;
stabilny statyw, np. Manfrotto z serii 055.
wężyk spustowy z interwałometrem;
opaska grzewcza na obiektyw (uniemożliwi jego zaparowanie podczas dłuższych, nocnych sesji).
Od czego zacząć?
OK. Jeśli skompletowaliśmy już sprzęt, pora zabrać się za znalezienie właściwej miejscówki na nasz nocny plener. Jej poszukiwania zazwyczaj rozpoczynam od przejrzenia Google Maps lub po prostu przeczesując najbliższą okolicę autem czy podczas spacerów z rodziną. Jest niezwykle istotne, aby miejsce, które zamierzamy fotografować było stosunkowo ciemne, czyli oddalone od świateł miast, a także mniejszych miejscowości. Dobra informacja jest taka, że wymagania w tym względzie nie są aż tak wysokie jak przy fotografowaniu Drogi Mlecznej. Dobre zdjęcie wykonasz nawet przy pełni Księżyca lub podczas tzw. "białych nocy". Oczywiście, im noc i okolica ciemniejsze, tym uzyskany efekt będzie lepszy.
W odróżnieniu od kadru z Drogą Mleczną w tle, tym razem interesuje nas kierunek północny z górującą w tej części nieba Gwiazdą Polarną. To wokół niej bowiem na finalnym zdjęciu rozciągać się będą kręgi utworzone poprzez ślady pozostałych widocznych na firmamencie gwiazd.
Poszukując odpowiedniego pleneru pamiętajmy, że dobrze jest umieścić na pierwszym planie jakiś charakterystyczny element. Może to być piękne drzewo, budynek lub most. Istotnie, pierwszy plan jest kluczowy, gdyż doda naszemu zdjęciu klimatu. Podczas samego kadrowania warto zastosować regułę trójpodziału, czy linie wiodące - techniki doskonale znane fotografom krajobrazowym.
Ekspozycja
Typowe ustawienia ekspozycji, od których proponuję zacząć przygodę z "wirówkami" to:
przysłona f/3.5
czas 3 min x 10-15 (generalnie im więcej klatek tym lepiej)
ISO 640
fotografujemy w RAW (NEF), w trybie manualnym
ustawiamy matrycowy pomiar światła
dokładnie ostrzymy manualnie na gwiazdy
pamiętaj o założeniu opaski grzewczej przed ustawieniem ostrości
podczas wykonywania serii zdjęć nie poruszamy aparatem ani statywem.
Edycja zdjęcia
Tak uzyskany materiał poddajemy wstępnej obróbce w programie do edycji zdjęć np. Photoshop. Ja w tym celu używam modułu Camera RAW, ale możesz także skorzystać z Lightroom-a. Poniżej prezentuję przykładowe ustawienia suwaków.
Jeśli uzyskany efekt nas zadowala, wówczas synchronizujemy ustawienia na wszystkich klatkach i zapisujemy w formacie TIFF.
Składamy "wirówkę"
Pozostaje już tylko połączenie naszych zdjęć w całość. W tym celu najłatwiej skorzystać z darmowego programu, który znajdziesz w tym linku. Jego obsługa jest dość intuicyjna, więc nie będę jej tu opisywał. Pamiętaj, że zanim zapiszesz gotowe zdjęcie w formacie JPG, warto poddać je jeszcze końcowym szlifom w Photoshop, wykorzystując w tym celu na przykład filtr Camera Raw.
Mam nadzieję, iż artykuł okazał się przydatny. Jeśli natomiast czujesz niedosyt, to zapraszam Cię serdecznie do mojego video-poradnika na Youtube, gdzie krok po kroku pokazuję jak wykonać tego typu zdjęcie.
Tymczasem, życzę Ci pogodnego nieba i wielu udanych, "wirujących" sesji :-)
